Hangi dinde varsın sen?
Hangi sulhun yaratıcısısın?
Şaşırmaz mı gözlerin hiç kıbleyi?
Adın Tanrı mıdır senin?
Tüm kubbeler toplanmış,
Aşkına secde etmekte..
İki cami arası beynamaz ‘seven’ ben!
Acır mısın takatini yitirmiş ellerime,
Mantığın bittiği yere, sevgime?
Tüm yetilerim solmuş adaletin önünde,
Dokunan yanar nezninde.
Sağ kalmak zor elbet.
Ölüm şeklimi sen yazdın nihayetinde..
Yaşayarak! Sancılı ve ahlaksız!
Damarlarım kurumakta her geçen gün,
Kanım işvene dökülmekte,
Sormadan, konuşmadan,
Vuku bulmakta ruhumun soluşu
Ve göz kapaklarımın parçalanışı.
Sana sorular sorsam ya..
Ayyuka çıkarsan kainatın kirli çamaşırlarını.
Hangi yıldız daha suskun, hangi evren daha yalnız?
Hepsini tek tek istiyorum.
Âma olmuş ruhuma ne önerirsin ey sevgili?
Soğuk bir neşter mi?
Yoksa kendinden geçmiş bir ömür mü?
Varoluşumun sebebi var mıdır sende?
Bir Tanrı’da bir de sen de göremiyorum güzelliği işte!
Kavuşamıyorum!
Sen benim son duamdın.
Yıkılan tabularım arasından sıyrılan sen!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder