Korkuyorsun
Çünkü canın yanacak, yıpranacaksın, inanacaksın çünkü.
Bir çocuk gibi ürkeceksin!
…
Umduğumdan daha da yanıyor canım,
Düştüm saçmalığın en dibine.
Ve haykırıyorum oradan! Dön!
Uzat elini, ben hep buradayım! N’olur dön!
…
Ama sen istemeyeceksin bunu
…
Zaman hangi yöne akacağını şaşırıyor.
Göz bebeklerim çatlıyor kör karanlıkta.
Kasvet boğuyor.
Çöküyor olağan gücüyle gırtlağıma!
Ter döküyor mantığım tüm gece.
Göz kapaklarım yırtılıyor,
Ve kurutuyor pınarlarımı yaşlar…
Parmak uçlarım seni arıyor,
Gurur arıyor bir yerlerde
Ama beyhude.
Tenim geriliyor, zımbalanıyorum yatağa.
Sesin koparacak kıyameti
Yerle yeksan olacak zaman ve mekan.
Güneş batıdan doğacak ve kadran
Tam aksine, bana yönelecek.
Elinde tırpanla vuracaksın göğsümden.
Melekler seyreyleyecek, gülecek halime.
Kanatlarından düşen tek bir tüye bile
Razı olacağım o an.
Ve inecek kanayan avuçlarıma
Süzüle süzüle semada.
Tam alacakken elime kanatlarını,
Açacağım gözlerimi inadına.
Ve yakacağım gecemi
Biraz kör biraz topal halimle.
Ne gemi bırakacağım ne de yıldız.
Sönsün gitsin hepsi!
Umurumda mı ki ışık?
Empatiye ne dersin?
Yapar mısın hala?
Aralık 2011
ozncgl
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder