İstanbul'um Ol

Galata’dan bakarken semaya

Uçur birden, ödüm kopsun.

Balık ekmek yerken, boğazıma

Düğümle Haliç’in kokusunu,

Boğaz gibi bağla beni yüreğine.

Çok sular aksın altından.

N’olur ki?

Sultanahmet ol! Tapayım karşılıksız.

Yık tüm tabularımı!

Ah et İstanbul’un saygısız yollarına.

Dize gelsin bulutlar.

Kız kulesi ol mesela,

Yanıp tutuşayım sana varmak için.

Simit at mesela,

Çaresizce uçayım peşinden.

İstiklal ol! Seyreyleyeyim

Tüm insanlar gibi seni.

Son durağım

Yani;

İstanbul’um ol!

19.12.2011

14.52