1 Ekim 2010 Cuma

Dudak Payı

Ağzım kulaklarımda çünkü sen buradasın..
İyi ki geldin!
Bir dudak payı kadardı sözlerim ve nefesim
Tedavülden kaldırılmış lisanlarda gönül arar oldu gönlüm
Boş istasyonlar umut getirmezken aklıma
Esen narin rüzgar zımpara olmuş hasta boğazıma...
Ama en zoruda "suskunluk"..Başa bela!
Sarpa sarmışken İstanbul kıyıları koş!
“Bak ben geldim.Durma artık sarıl..Kır artık iki lafın belini”
Ne olurdu gülsen soluk tenime!!
Nemenem bir şeyse aşk,pek matah değil anlaşılan..
Neyse tren kalkıyor artık bana müsaade..
Haydi Allah’a emanet…

Aşk;bir gemiye binip denizlere açılmak,ayrıldığında da yüzerek kıyıya dönmektir..
Aşk;bir rıhtımın sonudur,başındaki rüzgarla sonundaki bir değildir çünkü..
Kısacası aşk;noktama işaretlerinin arasına harf sıkıştırmaktır karınca kararınca..!

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder