8 Eylül 2013 Pazar

ben seni sevdiğimde güneşe tam çeyrek vardı

ben seni sevdiğimde güneşe tam çeyrek vardı
ağlayıp sızlamama ramak kala sigara yakıp
içime attığım,
sindirdiğim,
kabullendiğim gerçeklerim sırasında çıkageldin.
öylece.
güneşten önce seni sevdim.
umudun doğurduklarına minnet etmeden yani.
ben seni umutsuzluğun içinde sevdim.
karanlığın,
susuzluğun,
göz pınarlarım kurumuşken,
çayım bitmek üzereyken sevdim.

ben seni nasıl sevmişim ulan?!

tam kapatmak üzereyken kapılarımı,
çekmek üzereyken perdelerimi ve güneşin umudunu,
söndürürken sigaramı,
nasıl becerdin de kuruldun evimin tam ortasına?
çocuk gibi.
kocaman bir kadınken nasıl olabiliyor da çocuk olabiliyordun?

ben seni sevdiğimde güneşe tam çeyrek vardı.
sormadan geldin,
sövmeden gitme.
karanlığın içinde karanlık yaratma.
ve ben seni severken de güneş doğmasın mümkünse.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder